Zdjęcia prezentowane na wystawie zrealizowano podczas imprez Sezonu Kulturalnego nad Wisłą i otwartych spotkań ze sztuką wARTo, a także pleneru artystycznego „Duch miejsca”.

Jest na nich uwieczniona zarówno naturalna uroda wiślanych brzegów, jak i działania artystów podczas tak różnych imprez jak Hiszpańska Niedziela na Solcu, Festiwal Wisłostrada, Wirtualny Most na Wiśle czy Most-Art –7 mostów głównych.

Jest tu fragment autorskiego projektu Agnieszki Wlazeł, która w swoich fotomontażach tworzy nowe przestrzenie i ukazuje nieco odstręczające zabetonowane futurystyczne wizje. Są tu też prace i próby odnalezienia się w przestrzeni nadwiślanej dokonywane przez uczestników pleneru „Duch miejsca”.

Jest też kilkanaście zdjęć, z 1600 nadesłanych na konkurs „Fotografujemy warszawskie mosty”, który zrealizowaliśmy wspólnie z „Gazetą Wyborczą”.  Mamy nadzieję, że wystawa odda różnorodność wydarzeń, jakie się tu odbyły.

Honorowy Patronat objął Tomasz Koziński, Wojewoda Mazowiecki.

Podczas wernisażu wystapili:

Teresa Tyszowiecka Blask! – saksofon i vocal
Andrzej Starzyk – instrumenty elektroniczne
Adam Sochanowicz – perkusja
Jakub Tarkowski – git. elektryczna
Tomasz Świtalski – teremin, saksofon
Jerzy Czuraj – trąbka

Jest Wisła w Warszawie

To niby oczywista informacja, ale dla wielu z nas, warszawiaków, wiedza o Wiśle w Warszawie ma jedynie charakter teoretyczny. Wiemy, że jest zanieczyszczona, że miasto jest od niej odwrócone, że jest nieuregulowana, niebezpieczna. Są i bardziej zdecydowane sądy, np. że śmierdzi albo że przynosi wstyd stolicy i jeszcze jeden stereotyp: że nic się nad nią nie dzieje, a spacerując po brzegu można dostać po głowie.

Ale to tylko część „prawdy” o tej rzece. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że w Warszawie jest ok. 60 kilometrów nabrzeża, że poziom czystości wody podnosi się z każdym rokiem, że nad Wisłą w mieście żyją bobry, wydry czy raki. Ci, którzy odważyli się podejść bliżej, odkrywają, że z zapachem też jest nienajgorzej, a ekolodzy i przyjeżdżający do Warszawy cudzoziemcy uświadamiają nam, że nieuregulowany brzeg to wielka atrakcja i ewenement na skalę europejską podnoszący walory turystyczne miasta.

Ostatnio kilka organizacji postanowiło też zadać kłam teorii o tym, że nad rzeką nie ma czego szukać. Dzięki wsparciu Miasta realizowaliśmy nad Wisłą przez całe lato projekty artystyczne i kulturalne. Na Solcu, Pradze, w Porcie Czerniakowskim, w okolicach mostów, czy wreszcie na samej wodzie graliśmy, tańczyliśmy, urządzaliśmy projekcje, perfomance, przedstawienia, warsztaty – po to, żeby przyciągnąć warszawiaków nad Wisłę. Próbowaliśmy też uczłowieczyć miejsca nieprzyjazne, zaniedbane. Stworzyliśmy platformę porozumienia wisla.art.pl.

Wszystkie te projekty okazały się wielkim sukcesem. Nabrzeża okazały się świetnymi miejscami do prezentacji sztuki, ciekawą przestrzenią do artystycznej eksploracji, zarówno przez profesjonalnych artystów jak i zapalonych amatorów. Rzeka w mieście inspiruje, zaskakuje, wreszcie pozwala nawet w ciągu zapracowanego dnia poczuć się choć przez chwilę – jak w innym świecie, jak na wakacjach. Wszystkie imprezy miały wdzięczną i liczną publiczność, począwszy od młodzieży, artystów, poprzez całe rodziny, osoby związane profesjonalnie z tematem, aż po zupełnie przypadkowe, np. przejeżdżających rowerzystów, a nawet bezdomnych. Dzięki kulturze udało nam się zainteresować tematem Wisły media, spotkać ze sobą osoby zainteresowane Wisłą, a zajmujące się nie tylko kulturą i sztuką. Te ostatnie najwyraźniej spełniły w tym wypadku swoją społeczną rolę.

Cieszymy się z tych sukcesów, ale nie chcemy na nich poprzestać. Marzy nam się, aby – nie stając się pop-kulturowym wesołym miasteczkiem – Wisła była miejscem odwiedzanym i lubianym. Żeby mieszkańcy Warszawy czuli się z nią związani i za nią odpowiedzialni. Żeby dzięki ożywieniu jej brzegów i choćby drobnym inwestycjom – stała się ona czystsza i bezpieczniejsza.

Sześćdziesiąt kilometrów brzegów to dużo – jest dość miejsca i na rozsądne nieinwazyjne  inwestycje i na zachowanie skarbów natury, na rekreację i na działania kulturalne. Rzeka w mieście to niezwykłe miejsce, w którym krzyżuje się kultura i natura, które ma wiele różnych funkcji. Które, wreszcie, symbolicznie łączy – brzegi, ludzi, idee.

Koncepcja Programowo - Przestrzenna „Wiślany Park Przyrodniczy w Warszawie” Pracowni Urbanistyki i Architektury KANON mgr inż. Architekt Grzegorz Chojnacki – 1 nagroda w Konkursie zorganizowanym przez Miasto Stołeczne Warszawa w 2006r.  

Projekt finansują m.st. Warszawa, Vattenfall Heat Poland S A oraz Mazowiecki Urząd Wojewódzki

Plener „Duch miejsca” zrealizowano w ramach Programu Operacyjnego „Inicjatywy lokalne” ogłoszonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. 

Organizator:

Stowarzyszenie STEP/ Galeria 2b, www.2b.art.pl   www.most.art.pl   www.wisla.art.pl